Kasteel Eschenlohe bij San Pancrazio

De indrukwekkende kasteelruïne rijst de lucht in op een beboste heuvel net voor St. Pankraz. Pankraz. Hoewel kasteel Eschenlohe tegenwoordig niet meer bezocht kan worden, is het door zijn idyllische ligging een van de populairste fotomotieven in de omgeving en wordt het ook beschouwd als een herkenningspunt van Ultimo.

Cultuurhotels in Zuid-Tirol

Het kasteel - of wat er nog van over is - is te vinden op een heuvel ongeveer twee kilometer voor San Pancrazio, precies waar de Hagenbach en Falschauer rivieren samenkomen. Het heeft zijn naam te danken aan de familie Eschenloher, die ooit heerste over het Ultental. Hun naam is op zijn beurt weer terug te voeren op het woord "Loach", wat loofbos betekent.

Kasteel Eschenlohe werd voor het eerst genoemd in documenten als Kasteel Ultimo in 1164 en diende lange tijd als residentie van de plaatselijke graven. Later ging het over naar de graven van Trapp, wiens nakomelingen nog steeds in het bezit zijn van het kasteel, maar het niet meer bewonen. De tand des tijds heeft dan ook zichtbaar aan de muren geknaagd, zodat er alleen nog delen van de ringmuur, delen van een bijgebouw en de machtige donjon over zijn.

Zoals al eerder vermeld, is het niet langer mogelijk om de ruïnes van Kasteel Eschenlohne te betreden, maar het is wel mogelijk om ze van buitenaf te bekijken. De beste manier om dit te doen is door een korte wandeling te maken van San Pancrazio naar de kasteelheuvel.